Petrus Martinus (Piet) Heerkens (Tilburg, 4 november 1897) volgde tussen 1914 en 1922 een opleiding aan het missiehuis Sint Willibrordus in Uden om missionaris te worden. In 1927 werd hij in Teteringen tot priester gewijd in de Congregatie van het Goddelijk Woord (SVD). Hetzelfde jaar vertrok hij als missionaris naar Flores (in het toenmalige Nederlandsch-Indië). Daar schreef de pater vanaf de jaren '30 vooral teksten in het Tilburgs. In 1936 keerde Heerkens wegens ziekte terug naar Nederland.
Heerkens was een productieve en veelzijdige schrijver. Hij schreef over de missie en religieuze zaken maar ook kinderboeken. Toch werd hij vooral bekend door de zes bundels met verzen, rijmen, liedjes en gedichtjes die hij in uiteenlopende Brabantse dialecten schreef, vooral in het Tilburgs.
Sommige teksten voorzag zijn broer Leo (Leo Adrianus Cornelus, 17 januari 1904, Tilburg), die zelf ook teksten schreef, van muziek. In 1938 schreef Piet Heerkens de tekst voor het Tilburgs volkslied. Andere bekende liederen zijn De Brabantse scheldprocessie en Vrouwke Misère.
Piet Heerkens schreef ook dialectverhalen in de Nieuwe Tilburgsche Courant onder het pseudoniem Jan Jaansen.
Enkele liedteksten van Piet Heerkens, voorzien van muziek door broer Leo, zijn gepubliceerd in de zangbundel Nederlands Volkslied.
Piet Heerkens overleed op 28 januari 1944 in het ziekenhuis in Eindhoven. Liedjes van hem worden tegenwoordig nog steeds gezongen.
PIET HEERKENS en de PERS
in 1996
Van dialectlied tot boerenrock
PUBLICATIES
"Den örgel" (1938)
"De mus" (1939)
"De kinkenduut" (1940)
"Brabant" (1941)
"Vertesselkes" (1941)
"De Knaorrie (1949)Samen met anderen
"Nederlands Volkslied" (1941)
"Brabants bloesem" (2014)