13 april 2010 |
Dagblad van het Noorden op het web |
MENGELMOUS
Modern Stads
Door Jos Rietveld
"... de wilde plannen dij ik haar, komt sikkom niks meer van terecht...” klonk ooit op een late zoele zomeravond uit een openstaand raam op Kapteynlaan in Stad.
Natuurlijk ken ik Ede Staal; iedereen die zich voor de Groninger cultuur interesseert kent zijn werk. De muziek, de tekst, alles paste bij mijn stemming op die avond.
Voor Groningers is Ede Staal, net als droge worst, mosterdstip en nog heel veel andere zaken de normaalste van de wereld. Zo vanzelfsprekend als Olle Grieze op Grote Markt staat. Maar welke Groninger beklimt hem? Welke Groninger maakt een rondvaart met Kool?
Cultuur, en taal is een zeer levend onderdeel hiervan, is zo vanzelfsprekend dat het in eigen omgeving als normaal wordt ervaren; dit gebeurt overal op de wereld. Maar import, bijvoorbeeld lu oet westen, herkent het als bijzonder, als uniek omdat zij zelf weer andere dingen als normaal hebben leren kennen. Welke Amsterdammer stapt in een rondvaartboot voor een tocht door zijn grachten? Ik bedoel maar.
Vanaf vandaag schrijf ik op wat ik, jaja, wicht oet t wilde westen, oet joen toal, die ik zo aibels waardeer omdat er geen woord te veel in zegt wordt, verneem. Omdat er Groninger woorden bestaan die onvertaalbaar zijn. k Zel opschrieven wat ik hoor, wat bijzunder is aan Grunneger toal. Omdat ik in Stad woon, zal ik registreren wat ik hier hoor. Er bestaan wilde plannen die uitvoerbaar zijn. Zummer of winter, dut nait of.
