5 november 2012 |
Dagblad van het Noorden op het web |
Het is werkelijk nog nooit zo donker geweest
INTERVIEW
ALEX VISSERING
● Zanger nu ook getroffen door spierscheuring
● Dit jaar treedt hij niet meer op
Door Marcel Looden
Ter Apel Eerst dat hartinfarct, toen die knieoperatie, nu een spierscheuring in de kuit. Alex Vissering, zanger uit Ter Apel, beleeft een horrorjaar. Geen optredens meer tot januari, thuis op de bank, met drie gitaren om zich heen, dat is zijn lot. “Ik draag dat lot, maar jeetje, het valt niet mee.”
Nee, het valt niet mee. Vissering brengt zijn dagen door met het kijken naar de televisie, over het verwoestende werk van de orkaan Sandy weet hij alles. “Ik maak ook muziek, zo kom ik de dagen ook door. Maar ik zou liever op de been zijn, optreden en genieten van de herfst.”
Hij genoot enkele maanden geleden ook van de zomer, totdat dat infarct kwam. Ook dat deed zijn verwoestend werk. Vissering belandde in het ziekenhuis. “De boel bleek te zijn dichtgeslibd. Ik schrok natuurlijk enorm, maar kwam gelukkig met de schrik vrij. Ik werd geopereerd en was klaar om weer te gaan optreden, om te doen waar ik zo'n lol in heb. Maar dat ging dus mooi niet door.”
Er stond namelijk een knieoperatie op het programma. “Die knie is versleten, dat komt vooral door mijn werk als rattenvanger. Steeds dat in en uit sloten springen, daar lijden de knieën enorm onder. Die operatie was al voor dat infarct gepland en die werd enkele weken geleden uitgevoerd. Na afloop had ik weer snel moeten kunnen lopen, maar nee dus, ik kreeg steeds meer pijn en kon niet lopen. Wat bleek? Op de een of andere manier had ik een spierscheuring in de kuit opgelopen.”
En zo is Vissering weer plat gegaan. En daar wordt een mens niet blij van. “Ik was in het begin natuurlijk enorm narrig. Alles leek mis te gaan. Ik heb alle optredens voor dit jaar afgezegd, het duurt weken voordat die scheuring is genezen. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd dat ik me even rustig moet houden. Zoals gezegd, ik kijk tv, lees boeken, werk aan een cd die ik volgend jaar wil uitbrengen.”
En hij dagdroomt. Over de tijd na de jaarwisseling wanneer hij zijn Groningse liedjes weer zingt, wanneer hij weer presenteert voor RTV Noord. Op die herstart verheugt hij zich enorm. “Dat is wat ik het liefst doe. Natuurlijk is zo'n hartinfarct een waarschuwing, maar ik ben 57 jaar, ik kan toch niet stil gaan zitten? Je moet doen waar je lol in hebt.”
Hij dagdroomt en ook zo komt hij deze donkere dagen door.
