AS MIE DE SCHOUNEN BINNEN VERSLETEN


As mie de schounen binnen versleten
en de bainen stief en stram
en alle volk ons is vergeten
dat hier altied aan deure kwam

Laangs steile waand deur hoogste baargen
deur t brakke woater noar de zee
en as ik die den weer heur laachen
den zit mien haart weer goud op stee

As vrouger laank is overleden
en mien huile wereld is uut tied
mor doe as ainige bist bleven
den schoef ik toukomst zo uut zied

Hest mie bevraaid uut strakke zelen
en as vanzolf blief k stoef bie die
wat kin mie mörgen den verschelen
want dizze nacht bistoe bie mie

En ook al speul k veur lege zoalen
den zing ik altied nog veur die
En as noa oafloop mie komst haolen
den is de nacht nog nait veurbie

Hest mie bevraaid uut strakke zelen
en as vanzolf blief k stoef bie die
wat kin mie mörgen den verschelen
want dizze nacht bistoe bie mie

Tekst en muziek: Bert Hadders

van de cd Kokeleko, 2019

terug naar Bert Hadders
Deze pagina is bijgewerkt op