OOIT

Ooit zuggen wie mekoar weerom
Ooit zellen wie begriepen woarom

t is laifde dat ons bindt
In aiweghaid verbindt
Mien laif

Ooit zellen wie waiten hou mooi t was
Ooit vuil ik die en pak die vast

t is laifde dat ons bindt
In aiweghaid verbindt
Mien laif

Want wie waiten hou riek ons leven is
Wie waiten van verdrait en van gemis

Ooit zellen wie waiten of god bestaait
Ooit zingen wie soamen ons mooiste laid

t is laifde dat ons bindt
In aiweghaid verbindt
Mien laif

Want wie goan nooit vergeten
As gain ain meer van ons wait
Zugst ons nog leven
In t blaauwe van de lucht
As de zun de oarde kust
In mien kinder kinders kinder
In elk zien geluk vindst doe ooooit!

Want wie goan nooit vergeten
As gain ain meer aan ons denkt
Zugst ons nog leven
Kist t heuren aan de wind
In de ogen van dien kind
In de dreumen en ideoalen
In de minsen, de verhoalen
In de steerns, in de moan
In de bloumen, in de troanen
In de moaltied van de dag
In meziek en in de lach
In de polders in de waaide
In t bedrieven van de laifde
In t raaizen, in de haarten

Ooit zuggen wie mekoar weerom!

Tekst en muziek: Erwin de Vries

van de cd: De tocht van de noakende zunderling, 2014

terug naar Erwin de Vries

Deze pagina is bijgewerkt op