de Volkskrant op het web

Niks gaat Gerd Leers, burgemeester van Maastricht, te ver om zijn wietbeleid te promoten: Vorige week presenteerde hij al zijn carnavalslied over de omstreden verplaatsing van de coffeeshops naar de rand van de stad: ‘Dit is d’n allerleste kier, wil ‘t nog eine kier vertèlle: de koffieshop, dee weurd verplaots; dat is wat de Mestreechtenere wèlle!’ Dat was een reactie op die andere carnavalskraker van de burgemeesters van zes buurgemeenten, ook wel bekend als de ‘brullende burgemeesters’: ‘Sjèrke dee wôl de wiet kwiet (Gerd die wil de wiet kwijt).’
Dinsdag kwam Leers met een protestsong én videoclip over het ‘hypocriete’ softdrugsbeleid, samen met de Limburgse punkrockband de Heideroosjes: ‘Da's toch dope man!’ Gemeentewoordvoerder Lei Meisen: ‘Hij zingt gelukkig niet, hij rapt.’ In het lied breekt een rappende Leers een lans voor regulering: ‘Mijn naam is Gerd Leers, burgemeester van Maastricht. Minder kiddo's aan de hasj, voel ik als mijn dure plicht.’
Het initiatief en de tekst kwamen van de Heideroosjes. Leers ziet de single als een alternatieve manier om zijn boodschap te verkondigen en vooral ook jongeren te bereiken. De samenwerking tussen de punkers en de CDA-burgemeester bij de opname was goed, al waren het duidelijk ‘twee culturen’. Single en clip zijn te downloaden vanaf de websites van de gemeente en de punkband. Meisen: ‘Er komen geen gezamenlijke optredens.’

terug naar Gerd Leers

Deze pagina is bijgewerkt op