Boekel, wà hebbe ze toch mi ouw gedaon?

Ik kuier daor geèrmd mi ouw dur ut Broek,
Ik zie daor nun eik in de mèrgenzon,
En de wallen staon daor grúún, en de kikkers die ik heur,
Ut lève waar daor toch zo
Mar ut is er nie mèr, ut is er nie mèr,
Ut is verlejen tijd.

Ik kuier daor geèrmd mi ouw dur de Heij,
Ik zie daor nun berk in de mèrgenzon,
En de heij stu daor paars, en de schaòp die ik
Ut lève waar daor toch zo
Mar ut is er nie mèr, ut is er nie mèr,
Ut is verlejen tijd.

Ik kuier daor geèrmd mi ouw langs de Aa,
Geknot droomt nu wilg in de mèrgenzon,
En dun dotter stu daor geel, en de krekels die ik heur,
Ut lève waar daor toch zo skon,
Mar ut is er nie mèr, ut is er nie mèr,
Ut is verlejen tijd.

Ik kuier daor geèrmd mi ouw dur de straot,
Getuid staon de linden in de mèrgenzon,
’t Patternaot stond daor toen, unne winkel van dun
Ut lève waar daor toch zo
Mar ut is er nie mèr, ut is er nie mèr,
Ut is verlejen tijd.

Ik loop nu ge-armd met jou door ons dorp,
Verdwenen zijn de dingen waar ik zo van hield,
Ons dialect is weg, de welvaart is ons lief,
Ons leven verandert met de dag, niemand weet meer waarvan
We willen alleen maar geld, geld, geld, geld en geld.

Tekst en muziek: Tijn Meulemeesters
terug naar Tijn Meulemeesters

Deze pagina is bijgewerkt op