UN AXELÈR THUÛS

Ik liep deu de pold’r op ‘n aovund zoô zacht
En keek nao de veld’n en docht, wâ d’un pracht
Ik oôrd’n de veugels, die zongen un lied
Dâ ghao nie lank duûr’n, want eêns kômt’r un tied.

Refrein:
T’komt zoô vèrre dat ’t land ghao verdwienen
Dâjje nèrgens gheên beesjes mee ziet
Dâ j’alles moe slikk’n en net nie zâ stikk’n
Is dâ dan un betere tied.

Zè’n eêl udder mond vol oôv’r ut miljeu
Mao de rieke stienk’rs ghaon overâ mee deu
Ze bouw’n mao meulens en andere bucht
Mao d’èreme mèns’n èn eêmao gheên lucht

refrein

‘K moe noe toch wè dienk’n ân vroeghere tied
An ons landje, Schapenbout en ons schoône ghebied
Mee eêrlukke mèns’n en andere wèns’n
En oek ân die veugels mee udder schoôn lied

refrein

En ânk oud oôr en vèrre versleét’n
Te stief om te ghaone of zoô
En most ‘k nie mee weét’n waor aonk è ghezeét’n
Doe tân mun oôgh’n mao toe

refrein 2:
Nog un keêr nèst ut Axelse kreekje
Deu de Zeêstraote en dan nao de mârt
’T mag voô mie wel eèv’n duûr’n, toch zeèk’r un paor uûr’n
Want Axel is altied mien landje apart.

Tekst: Levien de Groote, Axel
(melodie: Fiddlers Green van John Connoly)
terug naar Levien de Groote

Deze pagina is bijgewerkt op