meert 2012 |
Dag van de Grunneger Taol op het web |
GRUNNENS AMBASSADRICE: LIANNE ABELN
deur Harry Wubs
Hoast haren wie in Grunnen nooit wat van heur vernomen. Of in elks geval veul minder as nou t geval is. Was ze mooi in Frankriek bleven, woar ze hintrokken was om de toal te leren en veural ook om dij proaten te leren. Want Fraans is gain toal dij de mainste Grunnegers makkelk op tonge ligt. Lianne Abeln - over heur hebben we t netuurlek - was toun nog n jong wichie en mos de wereld nog verovern. Plus degene dij t aanduurfde mit heur deur t leven te goan. En loat ze dij nou oetgerekend tegenkommen in Grunnen, in heur aigen Stad, Paris du Nord, om t zo mor ais te zeggen. t Was heur dudelk: Grunnen was ‘thoes’, Stad en Ommelaand. t Duurde doarnoa nait laank meer of ze zag doaglieks weer Martini. t Fraans is ze nooit vergeten, Lianne vindt de toal nog aaltied prachteg. Sums geft ze nog wel ais n optreden mit allain chansons. Ze dut dat bieveurbeeld wel ais mit veul sukses én veul plezaaier in De Buitenplaats, t mooie museumpand in t centrum van Eelde.
Aiglieks is t onzin om Lianne Abeln n oetbundege introduksie te geven. Mainste minsen waiten ja alles al van de Grunneger zangeres, dij t ook in aandere toalen dut. AI joaren is ze bezeg, sunds 1957 beklimt Lianne t podium. AI meer as viefteg joar - joa, dat lezen ie goud: viefteg joar - treedt zai al op. In loop van tied het ze n repertoire opbaauwd woar menneg Grunneger artiest nait aan tippen kin en mit de helft der van al tevreden wezen zol. De laidjes dij Lianne zingt hebben mainsttied inhold. Doarmit kin der n baand ontstoan mit heur publiek. "Dat is woar ik noar zuik, dat ter wat ontstaait, dat ter bie de mensen wat binnenkomt, dat ik heur roak" Mor mit even groot gemak zingt ze - veur de voest weg, liekt dat soms wel - n humoristisch verske, woarbie de minsen soms dubbel liggen...
Recensenten prezen heur veulziedeghaid en dat liekt terecht. Lianne zingt in t Engels, Nederlands en dialecten as t Grunnegs, t Drents, t Oost-Vrais. Ze is tekstschriefster en componiste. Wel heur wel ais optreden zain en heurd het, walt dat ze altied vergezeld wordt deur heur gitaar. En deur heur vaste begelaaider Ed Wennink. Lianne Abeln het aiglieks van t begun òf aan ploaten moakt, ep's, lp's, n cassette en cd's. De aantallen loaten we hier mor achterwege. Aandere Grunneger artiesten zollen der n minderwoardeghaidskomplex van kriegen.
Lianne haar nait de minste tekstschrievers om zuk tou: Doavid Hartsema, Jan Klompsmoa, Marga Kool en dokter Jan J. Boer. Bie omroupverainens - landelk en regionoal - was ze gain onbekende. Lianne trad ter veur op of zat in jury's van talentenwedstrieden. Zulfs de NDR, de Radio Noord (mor veul groter) van NoordDuutsland wos heur te vinden. t Was nait touvalleg dat stichten Grunneger Toal heur soamen mit David Hartsema (woar zai deur de joaren hìn veul mit soamenwaarkt het) in 1985 de K. ter Loanpries toukenden, de eerste moal dat dizze onderschaaiden oetlangd wor.
Lianne Abeln het t Grunneger laid as onderdail van de Grunneger cultuur over pervinsiegrens brocht. As ain van de eerste Grunneger artiesten. In dij zin is ze ook nog ambassadrice west. Gain zörgen lu, Lianne is nog nait van plan mit t zingen te stoppen. “Dat dou ik pas as ik de minsen nait meer ontroeren kin. Den is t over, aans nait. Want ik vin t nog veuls te mooi om te doun.”
